hayat, istanbul, Müzik, Resim

Dağınık Yazı

Sınav haftasında olduğum için biraz dağınık bir yazıyla karşınızdayım.

Daha sınavlarım bitmedi. Ama bitmek üzereler. Bazen düşünüyorum, biten sınavlar yoksa ben mi ? Kalemler mi ? Kağıtlar mı ? Sabrım mı ? Notlar mı ? Geleceğe dair umutlarım mı ? Bitmesini istediğim birşey varsa o da hocaların belirsizliği ve kaprisi ve de işlemedikleri yerleri sormaları. Cidden öğretmenlik okuyan biri olarak şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki bazen bize nasıl öğretmen oluncağından çok nasıl olunmayacağını öğretiyorlar.

Bu arada gelecekte işsiz kalırsam şu dört yıl boyunca biriktirdiğim ve biriktireceğim notları toparlayıp fotokopiciye satmayı düşünüyorum ya da direk bir fotokopici dükkanı açmayı. Belki kitap haline gelir de gelecek kuşaklara yardımcı olur. Çok harika notlar değiller ama birkaç arkadaşla ortak olup notları birleştirirsek işe yarayabilir 🙂


Okumaya devam et “Dağınık Yazı”
istanbul, Japonca, Kitaplar, Resim, İngilizce

Kitap Okumaya Meydan Okumam (Devamı)

Birkaç hafta önce yazdığım yazının devamı niteliğindeki yazıyla yine karşınızdayım sayın okurlar.

Okumaya devam et “Kitap Okumaya Meydan Okumam (Devamı)”
hayat, istanbul, Şehir

Fetih Paşa Korusundaki Kedi

Kedileri çok sevdiğimi söylemiş miydim ? Şu minnak canlıları sevmeyen blog yazarı olur muymuş hiç ? Kış tatilinde arkadaşımla Fetih Paşa korusunda yürüyüşe çıkmıştık. Hava serin, gökyüzü mavi, ağaçlar yeşil idi. Bu kedi manzaranın orada durmuş bize sinirli sinirli bakıyordu. Neden öyle baktığını anlayamadık. fotoğraf çekilmemize de engel oldu. Tam ışığın yeterli geldiği yönde, çitlerin üstünde duruyordu. Bizde onun fotoğrafını çektik 🙂 Kimi hayvanlar çok tuhaf biz tam gidecekken o yukarıda gördüğünüz gibi yere uzandı beni sevin, benimle oyanayın dermişçesine hareket etmeye başladı. Biz dediklerini yapmayınca yine sinirli sinirli baktı. Bizde onu manzarayla yalnız bıraktık. Bu arada bir kediyi böyle sinirlendirecek ne olabilir ki ? .

Bol Kedili Günler

-Alumina