Herkese merhaba
Yine Golden week indirimlerinden aldığım bir oyunun inceleme yazısı ile buradayım, önceki oyun için buraya. Oyunumuzun adı “bad apple wars” yani kötü elma savaşları.
Oyun ilk olarak 2015 yılında Otomate tarafından geliştirilip Japonyada PSVita için piyasa sürüldü. 2017’de Aksys Games tarafından İngilizceye çevrilip diğer pazarlara sürüldü. Ve bana da 2020 yılında oynamak nasip oldu. Oyunu oynamamın üzerinden bir kaç hafta geçti o yüzden kimi detayları çok hatırlamıyorum. Oyunun resmi web sitesi için tık tık.
Hikaye
Oyun Usagi Sensei’nin hayat ve ölüm hakkında yaptığı kısa konuşmayla başlıyor. Çarklar dönüyor işte ne yaparsın. Öğretmenlik yaptığı okula yeni bir öğrenci gelmiş. ahh zavallı ruh ! Sahne değişiyor. (cidden bu sahne oyuna ısınmamı sağladı. Ginsanı özlemişim)
Etrafta sakura ağaçları yapraklarını döküyor, okul dönemi yeni başlıyor ve aklı “benim hayatım neden bu kadar boş, hep böyle miydi yoksa ben boş muyum ?” gibi düşüncelerle dolu olan bir kız karşıdan karşıya geçerken kamyon çarpıyor ve ölüyor. Tekrar edelim, ölüyor.

Gözlerini açtığında kendini gökyüzünün kırmızı olduğu, öğretmenlerin ve öğrencilerin maskeler taktığı bir okulda buluyor. Okulun giriş töreninde kafasını kitaptan ayırmayan diğer yeni öğrencinin yanında oturuyor. Zaten sadece iki kişilik yer var ve yeni gelen iki tane öğrenci.

Hiçbir yerde görünmeyen ama sesi gelen müdür açılış konuşmasını yapmaya başlıyor. “Ölümden sonraki hayatınıza hoş geldiniz. Yaptığınız ve yapacağınız her şey boşuna. Navaeh akademisinde eğer uslu öğrenci olursanız mezun olursunuz, mezun olursanız en başa geri dönersiniz. Ama sakın kötü elmalardann…” Patlama sesleriyle konuşması bölünür.

Okul kurallarını çiğneyen bir grup öğrenci olarak bilinen kötü elmalar, sırf okul kurallarını çiğnemek ve yeni gelen öğrencileri aralarına katmak için giriş törenini dağıtıyorlar. Tabi okul boş durur mu, hemen üzerlerine ellerinde kılıca benzeyen cetvelleri ile diğer öğrencileri düzelten başkanları salar.

Toz duman arasında kalan ve olayları anlamaya çalışan ana karakterimize kırmızı saçlı oğlan “yaşamak istiyor musun? istiyorsan bize katıl, okulla savaş” der. Aralarına cetvel girer. Başkanlar kötü elmaları törenden atmaya çalışırken yukarıdan siyah çiçekler dökülür.

Çiçeklere şaşıran millet bir an duraksar ve çiçekleri atan tuhaf elmaya bakarlar. Sonra kavgalarına dışarda devam ederler. Müdür hiçbir şey olmamış gibi konuşmasına devam eder.
Konuşmadan sonra sınıfa giden ve anlamsızı dersi dinleyen ana karakterimiz “iyi elma mı olsam kötü elma mı ? Ben gerçekten öldüm mü ?” diye düşünürken koridorda Kova Sensei ile karşılaşır. Sensei ona koridorlarda koşmanın yasak olduğunu ve kendisine verilen kuralların yazılı olduğu kağıdı okumasını söyler. Tüm bu konuşma fen laboratuvarı’nın önünde bulur. Fen laboratuvarından yakınlarnda gürültü çıkarmak okul yasaklarından biridir. Gaz Maskesi sensei fırlar.

Sadist ve tuhaf deneyler yapması ile bilinen Gaz Maskesi Sensei kuralları çiğnedi diye ana karakterimizi kobay olarak kullanmak ister. Burada oyun bize ilk seçeneğimizi sunar. İyi öğrenci olup özür mü dileyelim yoksa kötü öğrenci olup hocalardan kaçalım mı ?

Seçtiğimiz seçeneğe göre ya disiplin komitesine katılıyoruz(soldaki) ya da kötü elmalardan biri oluyoruz(sağdaki). Şahsen benim seçimimize göre ana karakterin kıyafetinin değişmesi çok hoşuma gitti. Büyük ihtimalle kurdelelere olan takıntımdan dolayı disiplin komitesi kıyafetini daha çok beğendim.
Hikayenin devamında reerkarne olmak için diğer karakterlerle beraber okul kurallarını yıkıyoruz ya da yıkmaya çalışıyoruz. Örnek kurallar: “yasak elmayı yememek”, ” okulda uygunsuz ilişkilere girmemek”, “Okul sınavından (vexam) 100 puan almamak”, “Mezuniyet töreninde ağlamamak” vesaire vesaire…
Kurallar yetmezmiş gibi bir de sınırlar geliyor neyse…
Sistem
Oyunun sistemini beğendim. Menüler çok iyi tasarlanmış, geçiş efektleri çok tarz. Ayrıca flowchartımız var. Dahası hikayeyi çoğunlukla konuşma balonları üzerinden öğreniyoruz.
Oyunda değişik bir şeyler denemek istemişler heralde çünkü diğer otomelere kıyasla oyun ilerledikçe bize konuşma balonu tarzı seçenek verilmiyor. Karakter routelarına önce uslu öğrenci / yaramaz öğrenci seçimine bağlı olarak okulda gittiğimiz mekanlara göre giriyoruz. Mesela ilk bölümde yaramaz öğrenci olmayı seçip çatıya çıkarsan Alma ile karşılaşıyorsun. İlerde bir yerde daha yanına gidince ki, renklerden anlaşılıyor, onun routundasın.

Oyunda toplam 10 son var. Her karaktere bir iyi bir de kötü son. Bu sonlara da anılara dokunma özelliğiyle gidiyorsun. Oyun ilerledikçe karakterlere dokunuyorsun ve dokunduğun yerlere göre iyi anılarını ya da kötü anılarını görüyorsun. Mesela Almanın saçına dokunursan mutlu anıları, dövmesine dokunursan mutsuz anıları görüyorsun. Hangisinin hangi sona götürdüğü açık net zaten.
Görsellik
Oyunun karakter tasarımlarını ve arka planlarını Suou yapmış. Kendisinin sade, temiz, hafif gölgelendirmeli, mangavari birtarzı var. Oyunun atmosferini iyi yakalamış bence. Arka planlara biraz daha özen gösterebilirmiş ve bir iki yerde anatomiye daha çok dikkat edebilirmiş dedim oynarken. Tarzı bana çok hitap etmiyor. Ben daha abartılı tasarımları seviyorum galiba.
Seslendirme
Bu oyunu alma sebeplerimden biri yine seslendirmenlerdi. Sakurai için gelmiştim ama Tachibana’ya hayran kaldım. Onlar dışında sevdiğim ve tanıdığım birçok seiyuu bu oyunda yan rollerde. Ana karakterler:
- Alma/red-haired guy= Sakurai Takahiro 🟥 😍
- White Mask/? = Tachibana Shinnosuke ⬜ 😍
- Shikishima/odd apple = Ishida Akira 🟨 😍
- Satoru/other newbie = Hanae Natsuki 🟪 😍
- Higa/guy in biker jacket = Junichi Suwabe 🟦 😍
Yan karakterler:
- Bunny Sensei = Sugita Tomokazu 😍
- Bucket Sensei = Miki Shinichiro 😍
- Gas Mask Sensei = Kouji Yusa
- Yoh/modern guy = Kanbara Daichi
- Sunny/cool girl = Ozawa Ari
- Enishi/warrior guy = Sakimoto Masakazu
- Naraka/gothic lolita girl = Minagawa Junko
Bunlar dışında görsel olarak görmediğimiz ama seslerini duyduğumuz karakterler var. Akko, Cat sensei, Hyuma…
Müzik
Oyunun en sevdiğim yanı büyük ihtimalle müzikleri. Müzikler Procryon Studio tarafından yapılmış. Bu stüdyo çok sevdiğim başka bir oyunun müziklerini de bestelemişti.
Bu oyun ana menüsünde çalan çok beğendiğim müzik. Başlarda çok sıkıcı başlıyor ama ortalarda çok romantik bir havaya bürünüyor, özellikle 0.44 saniyede. Aynı zamanda bu versiyon websitesinde çalanla aynı versiyon değil. Onun dışında bu çok güzel bir gerilim parçası ve bu uzun süre ninnim olmuş müzik. Bu oyundaki çoğu müzik ders çalışırken dinlemeye müsait ve sağ olsun birileri tüm ostyi youtube’a koymuş😊.
Oyunun açılış şarkısı da güzel ama bana pek hitap etmedi nedense. Bknz. Oyunun kapanış şarkısını daha çok beğendim. Çünkü oyunun ortalarında bir yerlerde o parçayı sevdiğimiz karakterlein ağzından tekrar dinliyoruz.
Sembolizm vesaireeee
Tamam oyunda küçük sembolik dokundurmalar var. Çok üzerinde durulmasına gerek yok ama söylemezsem rahat etmezdim. Oyunda uslu öğrenciler maske takıyor, disiplin komitesinin maskelerinin üzerinde o harfine benzer yuvarlak var, diğer öğrencilerinse çarpı işareti. Japonlar test kontrol ederken doğru şıkların yanına yuvarlak yanlışların yanına çarpı koyuyorlar. İnternette Japonca testi çözerken bunu anlamam uzun sürmüştü.Aynı zamanda o kadar meyve varken neden elma? Yasak elma? Bunun dışında oyunda bireyselliğini kaybetme, umutsuzluğa düşme mesajları bol miktarda var.
Karakterler ve Karakter Gelişimi
Oyunda bir sürü ilgi çekici yan karakter var. Ayrıca oyun ölümden sonrası araf gibi bir yerde geçtiği için karakterlerin yaşadıkları dönemler farklı. Mesela samuraylar zamanından kalma bir karakter var, cümlelerinin sonunu gozaru diye bitiriyor. Aynı zamanda karakterler bu dünyaya geldiğinde yanlarında kendilerine ait bir eşya getirebiliyorlar. Mesela bir kolye, futbol topu, resim defteri, iplik falan. Ama ne yazık ki ana karakterimiz kendi diyişiyle “boş” bir karakter olduğu için bir özel eşyası, soul totem, tatemonosu yok.

Oyunda genel olarak kötü elmalarla katılıyoruz çünkü diğer uslu çocukların çok bir karakteri yok zaten. Bir adet trap karakterimiz var ismi Naraka. Edo döneminden kalma bir karakterimiz var ismi Enishi. Şahsen bu karakterler ve ana karakterler arasında daha çok diyalog görmek isterdim.

Kötü Elmalar
Spoilerleri beyazla yazdım.
Alma

- Kötü elmaların başı soğukkanlı ve zeki tip. Planlama işleri genelde kendisinden çıkıyor.
- Tatemonosu bıçağa da dönüşen kırmızı bir ip.
- Ne yazık ki hikayesinde boşluklar var. Tüm olay “aaa sen oydun” diye bitiyor ve doğru anladıysam Rinka iki kere reenkarne olmuş.
- Kendisine siyah saçın daha çok yakıştığı Alma oyunun ana çocuğu.
Higa

- Kötü elmaların ikinci önemli elemanı. Sürekli Alma’nın yanında takılan ona aniki aniki diyen ve giysilerinin önünü kapatmayı sevmeyen bir karakter.
- Kendisi 1930’lu yıllarda yaşamış. O zamanın argolu dilini kullanıyor. Tatemonosu beyzbol sopasına da dönüşen bir futbol topu.
- Rinka ile beraber bahar festivalinde çok tatlılardı.
- Şahsen routu çok sürpriz bitti. Hala şaşkınım.
Shikishima

- Kendisine tuhaf elma diyen resimle uğraşan ama resimlerini kimsenin anlamadığı için üzülen yine de resim çizmeye devam eden karakter.
- Taishou döneminde yaşamış o yüzden diğer karakterlere kıyasla çok daha nazik konuşuyor, tatemonosu resim defteri ve boyaları.
- Kendisini çok sevsem de hikayesinin sonu kötü bitti. Yani kendisinin tıpatıp aynı büyük büyük torunu geliyor.
İyi Elmalar
Satoru

- Ders çalışmaktan başka bir şey düşünmeyen, bu yüzden olayların geç farkına varan karakter. Kitaptan başını hiç mi hiç kaldırmıyor.
- Tatemonosu içinde her türlü bilgiye ulaşabildiği kitap.
- “Duroppu outto ja NAI” diye bir bağrışı var ki kulaklarım gitti.
- Routte’nu düşündüğümden daha çok sevdim. Güzel ağlattı. Satoru ders çalışıp annesini mutlu etmeye o kadar kafayı takmış, yaşamayı unutmuş. Ders çalışırken ders çalışmaktan ölüyor. Navaeh’e ilk geldiğinde öldüğünü bile anlamıyor. Bahar festivalinde Kova Sensei söyleyince depresyona giriyor.
White Mask- Shirago no Judgement

- Kötü çocuk sevgimden midir yoksa siyah sevgimden midir bilmem ama en çok sevdiğim ya da en çok dikkatimi çeken karakter buydu. Kendisi acımasız sınıf başkanı rolünde. Kuralların uyulmamasına tahamülü yok, hemen kılıcıyla pardon cetveliyle dalıyor.
- Aklı başında bir karakter, robotsu ve duygusuz konuşuyor, sebebi umutsuzluğun en derinini yaşamış olması. Aslen mutlu olmak yaşamak istiyor ama yine başına geliceklerden korkuyor. Bu yüzden okul kurallarına çok bağımlı. Umutsuzluğu kimse yaşasın istemiyor ve bunun öğrencilerin yararına olacağına inanıyor. Rinka yüzünden bu düşünceleri sınanınca kendini işkence görmeye, pardon denek olmaya fen laboratuvarına atıyor. Bu sırada Rinkayı Kötü elmalara emanet ediyor. Sonra gelip Rinka onu kurtarıyor. Gerçek hayata dönüp beraber aynı liseye gidiyorlar.
- Tatemonosunu söyleyemem spoiler olur ama çok güzeldi.
- Şahsen karakter gelişimini beğendim ama hikayede yine boşluklar var. Kendisi Rinka ile aynı gün ya da o sıralarda navaeh’e geliyor, ama nasıl öldüğü anlatılmıyor.
Sonuç
Oyunu genel olarak beğendim ama kimi yerlerde boşluklar var ve tüm olayın reenkarne olup çözülmesi ve karakterlerin reenkarne olduktan sonra birbirlerini aramayışı üzdü. Ana karakteri sevdim ama daha özellikli bir karakter olmasını isterdim. Oyunun benim için en muhteşem özelliği kesinlikle müziklerdi. Akabinde yan karakterler.

Şimdilik hoşça kalın
-Alumina
Bitirip geldimm XD Dediğin gibi oturmayan noktaların olduğu bir oyundu(Alma’nın çocukluk arkadaşının öldüğü yaş gibi) ama buna rağmen verdiği mesajları, kötü çocukların iç ısıtan ortamını falan çok sevdim. Gerçi öyle bir arkadaş grubu bulup da gerçekte aramamaları içime inanılmaz oturdu. İleride bir şekilde karşılaşırız falan diye bekliyorlarsa çok ayıp, her şeyi kaderden beklememek lazım… Bir de kızın Higa’yı tanımasına rağmen Shikishima’yı tanımaması… Neyse yeniden karşılaşmalarıyla yetinicez artık ;__; Favorilerim Shikishima ve Watase olsa da Higa ile mcnin ilişkisi ve kızın o rotadaki gelişimini görmek hoşuma gitti 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Vayy çok hızlısın. Dediğin noktaların hepsine katılıyorum. Bir Alma routunda iki çocuk görüyorlar olar arkadaşı oluyordu. Düşünğnce hepsini ayrı ayrı sevdim ama Watase ve Almaya kayıyorum galiba. Okul ortamı çok iyidi ☺️ Genel olarak güzel insanın içini ısıtan bir oyundu.
BeğenLiked by 1 kişi
Hehehe~ evet ağır bir dram yoktu, her rota ayrı tatlıydı :3
BeğenLiked by 1 kişi